گیاه کنجد یکی از قدیمی ترین گیاهان روغنی در جهان است و روغن استخراج شده از آن قدیمی ترین روغن خوراکی جهان به شمار می رود. کنجد از خانواده کنجد (Pedaliaceae) و گیاهی علفی یکساله است که ارتفاع آن تا دو متر می رسد. از نظر بصری، این گیاه شبیه دستکش روباهی ما است، برگ های دراز، بیضی شکل، به طول 4-20 سانتی متر را روی یک ساقه راست و شاخه دار دارد. گل‌های کرکی و لوله‌ای کرکی به رنگ‌های سفید، صورتی یا بنفش حدود شش هفته پس از کاشت رشد می‌کنند. در طول دوره رسیدن، گیاه کنجد کپسول های بذر بیضی شکلی نزدیک به ساقه تشکیل می دهد که پس از رسیدن باز می شوند و دانه ها می ریزند. این کار دانه های کنجد را در همه جهات پخش می کند. برای جلوگیری از این امر، ساقه ها را کمی قبل از رسیدن کامل، درست بالای سطح زمین با دست جدا می کنند و در بسته ها قرار می دهند تا خشک شوند. با تکان دادن شدید گیاه خشک شده، دانه ها از کپسول می ریزند. دانه های بزرگ 2 میلی متری به رنگ سیاه و زرد طلایی تا قهوه ای روشن ظاهر می شوند. واریته سیاه شکل اصلی کنجد است.